Światła września to trzecia powieść w dorobku hiszpańskiego pisarza, która chociaż została w głównej mierze skierowana do młodzieży, to największą popularność zyskała wśród dorosłych czytelników. Już wielokrotnie podkreślałam, że Carlos Ruiz Zafón jest moim ulubionym autorem, a został nim po przeczytaniu Cienia wiatru, od tego czasu konsekwentnie czytam kolejne jego pozycje.
Autor przenosi nas w klimaty mrocznych tajemnic, które zawsze związane są z demonami z przeszłości
i niestety ze śmiercią jednego z bohaterów. Zawsze pojawia się również wątek miłosny. Ten schemat powtarza się także w powieści Światła września.
i niestety ze śmiercią jednego z bohaterów. Zawsze pojawia się również wątek miłosny. Ten schemat powtarza się także w powieści Światła września.
Akcja rozgrywa się we Francji w 1936 roku. Młoda wdowa pani Sauvelle w poszukiwaniu lepszej perspektywy życiowej dla swojej dwójki dzieci Irene i Doriana, wyjeżdża z Paryża do małego miasteczka położonego w Normandii. Rozpoczyna tam pracę u Lazarusa Janna, który jest właścicielem fabryki zabawek oraz ogromnej rezydencji. Początkowo wszystko układała się normalnie, wdowa zajmuje się pracą, dzieci poznają okolicę i nowych przyjaciół, jednak pewnej nocy w niewyjaśnionych okolicznościach ginie Hannah-pokojówka
i kucharka właściciela fabryki zabawek. Przyczyną śmierci było zatrzymanie akcji serca. Całą sprawę postanawiają wyjaśnić Irene i Ismael-kuzyn zamordowanej. Odkrywają wiele tajemnic, jednak muszą zmierzyć się z uwolnionym demonem w postaci cienia i hordą ożywionych automatów - zabawek.
i kucharka właściciela fabryki zabawek. Przyczyną śmierci było zatrzymanie akcji serca. Całą sprawę postanawiają wyjaśnić Irene i Ismael-kuzyn zamordowanej. Odkrywają wiele tajemnic, jednak muszą zmierzyć się z uwolnionym demonem w postaci cienia i hordą ożywionych automatów - zabawek.
Powieść polecam szczególnie w szare i zimne wieczory nadchodzącej nieubłaganie zimy.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz